مقاله عملکرد بانک بين المللي ترميم و توسعه

دسته بندي : علوم انسانی » اقتصاد
فهرست مطالب

فصل اول
- سابقه 1
- عضويت در بانک 2
- حق رأي هر کشور 8
- محل بانک جهاني 12
فصل دوم
- نگاهي به عملکرد بانک 13
- بانک بين المللي ترميم و توسعه عضويت و منابع مالي 18
- تصميم‌گيري 22
- چگونه IBRD سرمايه لازم را تأمين مي‌کند 30


سابقه
بانک جهاني که نام واقعي آن «بانک بين المللي ترميم و توسعه» است ، مهمترين سازمان مالي بين المللي است که در خصوص تامين مالي توسعه اقتصادي ممالک در حال رشد جهان فعاليت دارد . هدف اوليه از تاسيس بانک ، چنانکه از عنوان رسمي آن پيداست ، کمک مالي به بازسازي و ترميم خساراتي بود که کشور ها در طي جنگ جهاني دوم متحمل شده بودند . ليکن به زودي آشکار شد که منابع بانک براي انجام اين مقصود کافي نيست و لذا ايالات متحده امريکا راساً وظيفه مزبور را عهده دار گرديد .
تاسيس بانک جهاني ، حاصل مذاکرات «کنفرانس پولي و مالي ملل متحد» است که در ژوئيه سال 1944 با شرکت 44 کشور جهان در شهر برتون و ودز ، واقع در ايالت نيوهمپشاير امريکا صورت گرفت . در واقع در جريان جنگ جهاني دوم به تدريج مشخص مي گرديد که ممالک درگير جنگ پس از اتمام درگيري براي تامين مالي بازسازي خرابيها احتياج مبرمي به همکاري بين المللي خواهند داشت . اساسنامه بانک جهاني در طول سال 1945 به 44 کشور شرکت کننده در کنفرانس برتون و ودز تقديم شد تا آن را به تصويب برسانند و در 27 دسامبر 1945 که نمايندگان 28 کشور در شهر واشنگتن آن را امضاء کردند ،‌به مورد اجرا گذاشته شد ، سرانجام همه ممالکي که در کنفرانس برتون و ودز شرکت کرده بودند (به استثناي اتحاد جماهير شوروي) عضويت بانک را پذيرفتند . بانک جهاني از 25 ژوئن 1946 رسماً فعاليت خود را آغاز نمود . هدف اصلي بانک جهاني اين است که براي طرحهاي عمراني يا بازسازي که جنبه توليدي داشته باشد به اعطاي وام يا تضمين وام بپردازد . ليکن بانک جهاني در سراسر دوره فعالتي خود ، ظرفيت وام دهي نسبتاً پائين و سياست اجرايي محافظه کارانه اي را تعقيب کرده است . اعطاي وام از سوي بانک ، مستلزم متقاعد شدن بانک به صرف وام جهت افزايش بهره وري کشور وام گيرنده و نيز اطمينان از توانائي باز پرداخت وام است .
در سالهاي اخير سياست وام دهي بانک تحت تاثير انتقادهاي ممالک فقير ، تسهيل و تعديل شده و ظرفيت وام دهي آن افزايش يافته است .
نخستين وامهاي بانک جهاني که در سال 1947 اعطا گرديد ، قريب نيم ميليارد دلار بود که به منظور ترميم خرابيهاي جنگ دوم جهاني به کشور هاي اروپائي اعطا شد . ليکن ، خسارات جنگ چنان عظيم بود که منابع بانک هيچ تناسبي با ابعاد آن نداشت . در نتيجه با شروع «برنامه مارشال» توسط ايالات متحده در سال 1948 ، بانک جهاني تمامي مساعي خود را معطوف به عمران کشورهاي در حال رشد نمود .
عضويت در بانک
اعضاي اصلي بانک همان ممالک عضو صندوق بين المللي پول هستند که عضويت بانک و اساسنامه آن را پذيرفته اند . عضويت در بانک بر روي همه اعضاي صندوق بين المللي پول باز است . شرايط عضويت را هيات رئيسه بانک تعيين مي کند . پيش شرط عضويت در صندوق از آن جهت گذاشته شده که کشور متقاضي عضويت در بانک قبلاً قواعد و مقرراتي را در مورد امور مالي بين المللي پذيرفته و ارائه اطلاعاتي را که براي ارزيابي صحيح قدرت اقتصادي کشور لازمند را قبول کرده باشد . اعضاي اصلي يا اوليه 44 کشور به شرح جدول صفحه بعد بودند و به تدريج کشور هاي ديگر عضويت در بانک جهاني را پذيرفتند .
همان طوري که توضيح داده شد پس از مشاوره و تبادل نظر طولاني در سال 1945 صندوق بين المللي پول در واشنگتن تشکيل گرديد . در جريان اين مذاکرات لزوم تشکيل بانکي به منظور ياري به کشورهايي که در جنگ دوم جهاني دچار آسيب و خرابي گرديده بودند و همچنين براي کمک به کشورهاي در حال توسعه گوشزد گرديد . پس از بحث طولاني ، کنفرانس برتن وودز همزمان با تصويب اساسنامه صندوق بين المللي پول ، اساسنامه بانک بين المللي ترميم و توسعه را نيز مورد تصويب قرار داد و اين موسسه در 25 ژوئن 1946 در واشنگتن رسماً شروع به کارکرد .
در ماده اول اساسنامه بانک بين المللي مقاصد اين موسسه به شرح زير توضيح داده شده است :
1. مساعدت به امر ترميم و توسعه کشورهاي عضو ، به وسيله فراهم کردن تسهيلات در به کار انداختن سرمايه براي امور مولد ثروت که شامل احياي آن قسمت از فعاليت هاي اقتصادي خواهد بود که در نتيجه جنگ از بين رفته يا مختل شده است و کمک به توسعه منابع کشورهايي که توسعه کافي نيافته اند .
2. تشويق در به کار انداختن سرمايه هاي خصوصي خارجي به وسيله تضمين وام يا شرکت در پرداخت آن و ساير سرمايه هايي که افراد به کار مي اندازند . هرگاه سرمايه هاي خصوصي براي مقاصد توليدي با شرايط مناسب به دست نيايد ، فراهم کردن پول با شرايط عادلانه از سرمايه بانک و ساير منابع.
3. کمک به توسعه بازرگاني بين المللي به مدت طولاني و حفظ تعادل در موازنه هاي پرداخت به وسيله به کار انداختن سرمايه ها